LOGOPEDA RADZIKategorie: Rozwój Liczba wpisów: 13, liczba wizyt: 37948 |
Nadesłane przez: kaliope dnia 25-02-2010 20:43
"Zabawy i ćwiczenia słuchowe"
Ćwiczenia, które pragnę zaprezentować w poradniku przeznaczone są dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Przyczyniają się one nie tylko do tego by usprawniać narządy mowy, ale również, by rozwijać słuch fonematyczny u dzieci.
Oprócz tego , że powinny one być zabawą i sprawiać dziecku przyjemność, wymagają jednocześnie systematyczności i wytrwałości. Dzięki temu osiągnie się oczekiwane efekty.
Dzisiaj zajmę się ćwiczeniami słuchowymi z wykorzystaniem bodźców niewerbalnych. Uczą one koncentrowania uwagi na sygnałach słuchowych, rozpoznawania ich oraz różnicowania dźwięków.
Zachęcam wszystkich rodziców do wykorzystania tych ćwiczeń i zabaw w domu z dzieckiem.
ZABAWY I ĆWICZENIA SŁUCHOWE Z WYKORZYSTANIEM BODŹCÓW NIEWERBALNYCH :
1. Rozpoznawanie dźwięków instrumentów melodycznych, np. trąbki, gitary, pianina, bębenka, cymbałki itp. Można połączyć rozpoznawanie instrumentów z wyszukiwaniem odpowiedniego obrazka.
2. Rozpoznawanie głosów różnych zwierząt nagranych na taśmie magnetofonowej lub płycie kompaktowej.
3. Rozpoznawanie dźwięków samodzielnie wytworzonych, jak np. szeleszczenie papierem, przelewanie wody z jednego kubeczka do drugiego, uderzanie łyżeczką o szklankę, darcie papieru, dźwięk budzika, stukanie klockiem o klocek itp.
4. Odtwarzanie rytmu przez dziecko poprzez klaskanie, tupanie, uderzanie dłonią o blat stołu itp.
5. Odgadywanie przez dziecko liczby dźwięków. Dziecko układa tyle klocków lub patyczków ile usłyszało dźwięków.
Nadesłane przez: kaliope dnia 25-02-2010 20:42
"Zabawy i ćwiczenia języka"
Warunkiem prawidłowego wymawiania poszczególnych głosek jest m.in. sprawne działanie narządów artykulacyjnych. Wymowa każdej głoski jest uzależniona od odpowiedniego układu języka, warg czy żuchwy oraz wymaga innej pracy mięsni tych narządów artykulacyj-
nych.
Dlatego ćwiczenia narządów artykulacyjnych są bardzo istotne dla wyrazistości mówienia.
Jedne z takich ćwiczeń stanowią ćwiczenia i zabawy językowe. Dzięki nim dziecko nauczy się prawidłowego wyczucia i położenia języka.
Ćwiczenia, które tu proponuję mają na celu usprawnienie języka, opanowanie przez dziecko umiejętności świadomego kierowania i ustawiania języka podczas wymawiania poszczególnych głosek, co sprzyja z kolei doskonaleniu wyrazistości mowy.
Zachęcam wszystkich rodziców do wykorzystania z tych ćwiczeń i zabaw w domowym zaciszu wspólnie z dzieckiem.
ĆWICZENIA I ZABAWY JĘZYKA
1. Wysuwanie języka na brodę (zabawa w zmęczonego psa).
2. Ślimak- oblizywanie zębów językiem przy zamkniętej buzi ruchem okrężnym.
3. Zlizywanie z talerzyka za pomocą języka, np. serka lub jogurtu.
4. Liczenie przy pomocy języka górnych i dolnych zębów.
5. Wysuwanie z buzi języka raz w lewą raz w prawą stronę policzka.
6. Naśladowanie konika poprzez kląskanie językiem.
7. Zlizywanie z górnej wargi za pomocą języka, np. jogurtu, nutelli itp.
8. Wysuwanie z buzi tzw. szerokiego języka i chowanie go z powrotem do buzi.
9. Wysuwanie z buzi tzw. wąskiego języka i chowanie go do buzi.
10. Miseczka- wysuwanie z buzi języka i podwijanie czubka języka do góry.
Nadesłane przez: kaliope dnia 25-02-2010 20:40
"Zabawy stymulujace rozwój mowy"
Rozwój mowy dziecka przebiega według pewnych etapów i uwarunkowany jest genetycznie. Zależy on nie tylko od fizycznych i psychicznych predyspozycji, ale także warunków społecznych, ilości i jakości kontaktów ze środowiskiem, z innymi mówiącymi ludźmi. Rola otoczenia polega przede wszystkim na wyzwalaniu u dziecka jego naturalnych zdolności językowych, ujawniających się w poszczególnych fazach jej rozwoju, drogą kontaktów werbalnych i zabaw z najbliższymi.
Wspomaganiu prawidłowemu rozwoju mowy mogą pomóc wierszyki i opowiadania, które stanowią nie tylko przyjemność i zabawę dla dziecka ale jednocześnie stymulują jego rozwój mowy.
Zachęcam rodziców do wykorzystania tych opowiadań i wierszy podczas zabaw dowolnych w domu z dzieckiem.
Zabawy stymulujące rozwój mowy:
„Przygoda w lesie” Pod lasem w małych chatce, mieszkała mama z ośmiorgiem dzieci, nazywały się: A< O < E< U< I< Y< Ą< Ę. Pewnego razu dzieci poszły na grzyby do lasu, ale nie zabrały ze sobą ani zegarka, ani kompasu – więc zgubiły się i zaczęły rozpaczać: ECH, ECH, ECH, ECH. Ale mama nie traciła nadziei na odnalezienie swoich dzieci, wołała je wiec głośno: A-O, E-U, I-Y, Ą-Ę. Niebawem Dzieci się odnalazły i w rodzinie zapanowała wielka radość: OCH, OCH, OCH. Cieszyły się wszystkie zwierzątka w gospodarstwie: - kotek, który mruczał – MIAŁ, MIAŁ, MIAŁ, MIAŁ - piesek, który szczekał – HAU, HAU, HAU, HAU - koza, która meczała – ME, ME, ME, ME - krowa, która muczała – MU, MU, MU, MU - koń, który rżał – IHA-IHA, IHA-IHA Mama ugotował pyszną kolację, przy której pomogły jej dzieci: CIACH, CIACH, CIACH, MACH, MACH, MACH – MNIAM, MNIAM, MNIAM. Po skończonej kolacji i leśnych przygodach, dzieci szeroko ziewnęły i szybciutko zasnęły: AAAAAAAAAAAAAAAA – CHA PSI, CHA PSI, CHA PSI SIA.
„Czapla” Czapla ma bardzo długie nogi. Powtarzając sylaby razem z czaplą przeskakuj z nogi na nogę lub podnoś wysoko kolana. Można na przemian uderzać raz ręką prawą o lewe kolano, raz ręką lewą o prawe kolano. ”Szła po błocie czapla do szkoły się uczyć. I tak wciąż powtarzała cza-cza, czo-czo, czu-czu, cze-cze czy-czy, czą-czą, czę-czę Taka duża czapla co się uczyć chciała.”
„Dżdżownica” Klaszcz w dłonie wymawiając każdą sylabę. Możesz też dotykać prawą ręka do lewej pięty i odwrotnie. ”Była też dżdżownica, co się uczyć chciała. I tak powtarzała. dża-dża, dżo-dżo, dżu-dżu, dże-dże dży-dży, dżą-dżą-dżę-dżę Taka mała dżdżownica co się uczyć chciała.”
„Koło fortuny” Wyrazy, które sprawiają trudność dziecku możemy wykorzystać podczas tej zabawy.
Gromadzimy przedmioty o trudnych wyrazach (albo same wyrazy zapisane na kartonikach). Układamy je w kole. W środku umieszczamy butelkę i kręcimy nią. Dziecko wymawia nazwę tego przedmiotu, przed którym zatrzyma się otwór butelki. Zamiast wyrazów możemy rozmieścić obrazki przedstawiające różne przedmioty.