Rola ojca w życiu dziecka kiedyś i dziś
Bliska relacja z tatą od pierwszych chwil daje maluchowi poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Badania Oxford University oraz Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej pokazują, że dzieci, które mogą liczyć na wsparcie obojga rodziców, rozwijają się lepiej, szybciej uczą się mówić, łatwiej radzą sobie z emocjami i chętniej wchodzą w relacje społeczne.
Korzyści płynące z bliskości nie dotyczą jednak wyłącznie dziecka. Również ojciec, angażując się w codzienność, zyskuje coś bezcennego – poczucie, że jest nie tylko obserwatorem, ale i podstawowym ogniwem rodziny. Ta więź, oparta na partnerstwie, z czasem procentuje silną relacją i daje obojgu poczucie wsparcia na lata.
Jeszcze nie tak dawno rola ojca była w dużej mierze sprowadzana do roli żywiciela rodziny. To mama spędzała większość czasu z dzieckiem, a tata pojawiał się w tle. Dopiero ostatnie lata zaczęły redefiniować ojcostwo i pokazywać, że mężczyzna może być od pierwszych chwil nie tylko wsparciem dla mamy, ale także równie ważnym opiekunem dla swojego dziecka.
Budowanie więzi od pierwszych dni
Pierwsze dni życia dziecka to czas, w którym zaczyna się kształtować fundament jego relacji z ojcem. Mama nosiła maluszka pod sercem przez dziewięć miesięcy, ale od chwili narodzin tata ma niepowtarzalną okazję, by zacząć tworzyć własną nić bliskości. Kontakt skóra do skóry to już codzienność w polskich porodówkach. Noszenie dziecka na rękach oraz zwykła obecność sprawiają, że noworodek szybko zaczyna rozpoznawać głos, zapach i dotyk swojego taty.
Do głosu ojca maluch może przyzwyczaić się jednak znacznie wcześniej. Już około 20 tygodnia ciąży dziecko zaczyna słyszeć dźwięki i zapamiętywać ich brzmienie. Dlatego wielu świadomych przyszłych ojców mówi do brzucha, czyta bajki czy nuci kołysanki, budując więź jeszcze przed narodzinami. Dzięki temu po przyjściu na świat maluszek od razu rozpoznaje znajomy głos, co daje mu poczucie spokoju i bezpieczeństwa.
Każde zaangażowanie w codzienne, nawet najprostsze czynności – odbijanie, przewijanie, kąpiel czy usypianie – wzmacnia więź taty z dzieckiem i uczy wzajemnego zaufania. Aktywne uczestniczenie w opiece to nie tylko inwestycja w rozwój dziecka i budowanie relacji, ale także w samego siebie. Ojciec w ten sposób stopniowo nabiera pewności w swojej nowej roli i zyskuje przekonanie, że potrafi sprostać rodzicielstwu.
Zabawa z ojcem źródłem bliskości
Pierwsze lata życia dziecka to czas intensywnego rozwoju i nauki – przede wszystkim przez zabawę. Dlatego obecność taty nie powinna ograniczać się jedynie do zabiegów pielęgnacyjnych. Maluch potrzebuje też wspólnych aktywności, które dają mu radość. Zabawy z niemowlakiem nie są zbyt wymyślne. Wystarczy turlanie po podłodze, „a kuku”, bujanie na kolanach czy proste piosenki, aby tata i dziecko mogli się do siebie zbliżyć. Z czasem, gdy rosną umiejętności i zainteresowania malucha, wspólne chwile mogą obejmować układanie klocków, rysowanie czy zabawy na świeżym powietrzu. Zakres aktywności ogranicza tylko wyobraźnia. To właśnie te codzienne momenty sprawiają, że więź z tatą staje się coraz silniejsza.
Tata na pełen etat
Świadome ojcostwo polega na tym, by nie być jedynie „pomocnikiem mamy”, ale pełnoprawnym rodzicem. Współczesny tata bierze na siebie część obowiązków związanych z opieką, rozumiejąc, że bliskość tworzy się dzięki wspólnemu działaniu. Choć to zazwyczaj mamy zostają z maluszkiem w domu, więź z ojcem wcale nie powinna schodzić na dalszy plan. Wręcz przeciwnie – skoro to on częściej spędza czas poza domem, tym bardziej warto, by każdą wspólną chwilę wykorzystać w pełni.
To codzienna obecność, drobne gesty i wspólne aktywności składają się na relację, która procentuje przez całe życie. Ojciec, który angażuje się od pierwszych dni, pokazuje dziecku, że zawsze może liczyć na jego wsparcie.
