Kryzys w związku po urodzeniu dziecka

Niestety w tym okresie za tymi wszystkimi pozytywnymi odczuciami kryją się często mniejsze lub większe wyzwania i trudności, które mogą prowadzić do mniej lub bardziej poważnego kryzysu w małżeństwie.

Nowa rzeczywistość dostarcza problemów, które w wielu małżeństwach wydawały się wcześniej zupełnie nieobecne bądź nieistotne. Zmęczenie, często brak snu, zmiana ról i obowiązków mogą prowadzić do napięć i konfliktów, odbijających się na wzajemnych relacjach między partnerami.

Z czego to wynika?

Opieka nad dzieckiem to nie są wyłącznie magiczne chwile rodzinnego szczęścia. W warunkach pojawienia się w rodzinie noworodka, życie z nim bywa trudne z uwagi na permanentność opieki i związane z tym krótkie chwile odpoczynku. Przy doskwierającym fizycznym zmęczeniu i nieodłącznym, dotkliwym zwłaszcza przy pierwszym dziecku stresie związanym z brakiem doświadczenia, bardzo ciężko jest wygospodarować czas tylko dla siebie. W konsekwencji wcześniej czy później wiele par zaczyna zamiast z sobą, żyć obok siebie, co niesie za sobą coraz dotkliwsze dla związku oddalanie się od siebie.

Przypatrzmy się najczęstszym problemom, z jakimi borykają się pary po urodzeniu dziecka. Zastanówmy się jak sobie z tymi problemami radzić? Jak wspólnie przezwyciężać istniejące trudności? Czy możliwe jest ich przezwyciężenie w sposób, który umocniłby wzajemne relacje i niczym niezakłócaną radość z nowej roli życiowej, jaką jest rola rodziców?

Tak więc weźmy się z kłopotami za bary i do dzieła!

Co takiego może się dziać, gdy maluch wreszcie pojawi się na świecie? Trzeba podkreślić, że kryzys w małżeństwie po urodzeniu dziecka jest zjawiskiem powszechnym. Statystyki pokazują, że około 60% par doświadcza trudności w relacji w trakcie pierwszego roku po narodzinach dziecka. Przyczyny tego są różnorodne: zmęczenie, brak snu, zmniejszona intymność, a także diametralna zmiana dotychczasowych ról i obowiązków.

Co robić?

Badania wyraźnie wskazują, że kluczem do przetrwania kryzysu i wyjścia z niego z niepokiereszowaną psychiką jest nieustanna wzajemna komunikacja i wsparcie. Im więcej rozmów tym lepiej!

O czym rozmawiać? O wszystkim, co psychicznie doskwiera. O obawach, o oczekiwaniach także tych niezrealizowanych, o dzieleniu się obowiązkami, o braku tej wspólnoty w ponoszeniu obciążeń. Ważne jest także znalezienie, choć odrobiny czasu na wspólne chwile bez dziecka.

Uwaga!

Odbudowanie zburzonych relacji jest o wiele trudniejsze od zadbania o nie, gdy jeszcze istnieją. To zdecydowanie większa szansa, by relacji tych nie utracić!

Niechęć, czasem wręcz nienawiść do męża po urodzeniu dziecka

Wiele kobiet przyznaje, że po urodzeniu dziecka odczuwa sporą niechęć, czasem nienawiść do swojego męża. Czego to jest efekt? Jest to efektem nagromadzenia stresu, braku snu, fizycznego i psychicznego zmęczenia oraz dużej zmiany w dynamice związku. Czasem pojawiają się tego typu emocje, gdy kobieta przeszła przez wyjątkowo trudny poród.

W psychologii podkreślany jest przejściowy charakter tego typu uczuć, odczuć, doznań i emocji. Szalenie istotne znaczenie mają rozmowy o swoich uczuciach z partnerem. Gdy  sytuacja zaczyna przerastać kobietę, dobrze jest poszukać pomocy u psychologa.

Najczęstsze problemy świeżo upieczonych mam - samotność w związku po urodzeniu dziecka

Samotność w związku po urodzeniu dziecka jest częstym doświadczeniem kobiet. Opieka nad noworodkiem pochłania większość czasu, co może prowadzić do poczucia izolacji. Partnerzy często mają różne podejście do rodzicielstwa, co może potęgować u kobiety uczucie samotności. Poza tym mąż i świeżo upieczony tata najczęściej pracuje zawodowo, zostawiając swoją partnerkę – mamę samą. To jest naprawdę  trudne!

Nie znaczy to, że problem dotyczy tylko świeżo upieczonych mam. Panowie też czasami doznają dokuczliwego dla nich uczucia samotności. Partnerka jest zajęta maluchem, a gdy dziecko zasypia, ona bardzo zmęczona zasypia także. Czy w takich warunkach nie można poczuć się samotnym? Zwłaszcza przy pierwszym ojcostwie tego typu postawa mężczyzny-taty jest stosunkowo często spotykana.

Porady na rozluźniające się więzi

Ważne jest, aby otwarcie rozmawiać o swoich potrzebach i szukać wsparcia w partnerze, rodzinie i przyjaciołach. Badania pokazują, że budowanie sieci wsparcia społecznego ma kluczowe znaczenie dla zdrowia psychicznego młodych rodziców.

Zanim nastąpi poważniejszy kryzys, który nierzadko kończy się rozstaniem, warto jest, na spokojnie przeanalizować stan faktyczny, by można było wykryć sedno problemu i ewentualne sposoby poradzenia sobie z zaistniałymi kłopotami. Przyczyny kłopotów mogą być też i takie:

• Problem ze zrozumieniem i realizacją indywidualnych potrzeb;
• Zderzenie z wyidealizowanym wyobrażeniem rodzicielstwa;
• Mniejsze lub większe poczucie osamotnienia;
• Utrata pełnej kontroli nad własnym życiem;
• Kłopoty z komunikacją;
• Wtrącanie się rodziny we wzajemne relacje;
• Brak intymności.

Jak zatem pielęgnować związek i uniknąć rozczarowań związanych z pojawieniem się w rodzinie dziecka?

Budowanie nowych i podtrzymywanie już istniejących relacji w zmienionych pojawieniem się malucha warunkach, nie jest łatwe. Mimo wszystko jak najbardziej jest to możliwe! Co zatem robić?

• jak najczęściej i jak najwięcej okazuj partnerowi czułość - każdy gest, nawet krótkie przytulenie, czy niespotykany całus mają znaczenie;
• interesuj się partnerem, pytaj, jak się miewa;
• zrozum choć trochę potrzeby partnera i konieczność ich realizacji – wspieraj, pomagaj, zadbaj o przyjemności partnera (partnerki);
• czas tylko dla siebie w każdym związku jest szalenie istotny – zadbaj o jakiś, choćby drobny rytualik  -chociażby wspólna półgodzinna kawa czy wspólny film, gdy maluch pójdzie już spać;
• jasna komunikacja – czyli bez domysłów, półsłówek, niedomówień;
• każdy problem staraj się rozwiązywać na bieżąco. Odłożony na później może niepotrzebnie urosnąć do rozmiaru, który może przytłoczyć.

Pamiętaj!

Równy podział obowiązków sprzyja prawdziwemu partnerstwu. Okaż wyrozumiałość - to trudny czas i twój partner tej wyrozumiałości potrzebuje!