Kulinarna trauma naszego dzieciństwa

Miałam na szczęście wyrozumiałych rodziców ;) 11lat byłam jedynaczką więc jadłam tylko to co lubiłam ;)

O dziwo, pomidorowa z ryżem. Teraz uwielbiam pomidorową.

Ale w wieku dorastania, miałam okres niejedzenia zup. Za to teraz, bez zupy to nie obiadek. 

Nie cierpiałam zupy pomidorowej i tak zostało do dzisiaj....

Moja mama nigdy nie gotowała tego , co nie lubiliśmy , więc z dzieciństwa nie mam nieprzyjemnych doświadczeń kulinarnych . Za to z późniejszego okresu - zupy gotowane przez moją teściową . Ona do każdej dodaje bardzo dużo cebuli , a ja gotowanej cebuli wprost nie znoszę ....

Zdecydowanie szpinak, a teraz mogę go jeść i jeść.

Zupa mleczka i zapach przypalonego mleka brrr, na samą myśl dostaję gęsiej skórki. Na szczęście te zupki serwowano tylko na koloniach :)

u mnie kasza manna

mleko z kożuchem i zupa pomidorowa z makaronem (z ryżem jest ok)

kasza manna na gęsto,bułka w mleku

wąąąąąątrobaaaa!!!!!

jest moją traumą do tej pory :)

Kaszanka, zupa szczawiowa i czarnina. Oj nie cierpię tego. W dziecinstawie mi wciskali.

Moją także! 

Największą zmorą mojego dzieciństwa była zupa mleczna. Do tej pory jej nie tknę, nawet swoim dzieciom nie gotuję. Babcia codziennie na śniadanie gotowała mi kluski na mleku i musiałam to jeść, bo nic innego nie chciała mi dać.  Ogólnie byłam niejadkiem. Pamiętam też, że jakaś pani doktor zaleciła mi jedzenie czosnku i robiono mi kanapki z masłem i czosnkiem. Uraz miałam przez wiele lat, dopiero od 2-3 lat zaczęłam używać czosnku w swojej kuchni.

A najlepiej mi smakował chleb z masłem i solą. Na pytanie "co będziesz jadła?" moja odpowiedź była zawsze taka sama

Mleko - sam zapach przyprawiał mnie o mdłości. Na szczęście rodzice nie zmuszali mnie do niego. Do dzisiaj nie pije mleka. Za to nie miałam i nie mam problemów z wszelkimi przetworami mlecznymi - kefirami, jogurtami, kakao, budyniami itp.

Trauma dziecieństwa- największa- kawa zbożowa z mlekiem fuj- a dziś normalnie wypiję i mi smakuje , to sama z wątróbką i kaszanką-bo wątróbkę najlepszą pod słońcem przyrządza mój teść- i od dwóch lat lubię

zupa mleczna co niedziele na sniadanie!!!!

bleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

i do dzis niedobrze  mi na jej widok i zapach

widzę że mleko przeważa i ja mam tak samo gotowanego mleka nie tknę na samą myśl robi mi się niedobrze :/ i jeszcze ten korzuch na mleku bleeee!

za to wątróbkę bardzo lubię :))))

to i ja tak samo.

mniam.. watrobka ;))))

Mama zazwyczaj gotowała to co lubiłyśmy (ja i siostra), sama nie lubi wątóbki, mleka z kożuchem, buraków i brukselki więc i nam nie dawała. Szpinak od zawsze lubi cała nasza rodzina (teraz i mój Synek także).

Mnie od zawsze i do dziś brało obrzydzenie na jajka sadzone. Nadal na ich widok zbiera mi się na wymioty :-((((

Jejku,tak wczytuje sie w odpowiedzi i stwierdzam,że jestem dziwna jakaś,bo uwielbiam wszystkie te potrawy,o których piszecie.

Nie miałam w dzieciństwie kulinarnej traumy...