Ostatni kraj w Europie "upadł"

Ooo - nawet nie wiedziałam, że są kraje gdzie nie ma rozwodów

To tak jak ja

i ja..w sumie nie myślałam o tym.

Ja też nie wiedziałam.

I nie uważam, że to źle, że zostaną zalegalizowane.

Pamietajmy, że rozwody to rozwiązanie małżeństwa cywilnego, więc mogą one dotyczyć ludzi niewierzących.

To nic nie zmienia - małżeństwo ze swej natury powinno być nierozerwalne. 

To kwestia sumienia i wolności wyboru.

Jednak ludzie się zmieniają, jak widzimy na przykładzie Malty. Za rozwodami było ponad 50% społeczeństwa. To sporo.

Wiecie co sobie pomyślałam? Może jakby rozwody były niedopuszczalne, niezgodne z prawem (cywilnym), to więcej ludzi zaczęłoby poważnie się zastanawiać nad wstąpieniem w związek małżeński, a nie podejmowaliby decyzji "na gorąco". Mam wrażenie, że niektórzy tak właśnie podchodzą do tych spraw.

Jaśmino, gdyby chcieli i tak by się rozstawali, a wtedy bulwersowałoby znacznie bardziej, gdyby oficjalnie będąc w małżeństwie żyli z kimś innym...

To jest jedna z funkcji prawa - funkcja wychowawcza. Jeśli coś jest dozwolone przez prawo, to sygnał, że można tak robić.

Na Malcie do tej pory zdarzało się, że ludzie żyli ze sobą, pozostając formalnie w legalnym związku małżeńskim z kimś innym. Ale nie było to takie nagminne jak w innych krajach Europy. Brak opcji rozwodu mobilizował małżonków do pracy nad uratowaniem związku.

Życie pokazuje wyraźnie, że w pewnych sferach prawo ma niewielkie znaczenie...

Uważasz, że małżeństwo należy utrzymywać na siłę, z obowiazku? Ma ono wtedy dlaej sens? Be zuczuć, ba, często z wzajemna nienawiścią, trzeba byc razem, bo taki jest obowiązek? I co ma swiat z takiego małżeństwa?

Coś w tym jest... zreszta to pokazują i badania i historia...Gdy rozwód było trudniej uzyskać, gdy nie było na niego społecznego przyzwolenia - było ich mniej. Chociaż były kryzysy, trudności. Ludzie wiedzieli, że albo nauczą się żyć ze sobą albo będą się wyniszczać. A przysięga małżeńska znaczyła więcej.

Najwięcej rozwodów nie dotyczy przecież przypadków przemocy i patologii.

Co miał świat z nierozerwalności małżeństwa? Bezpieczeństwo, stabilizację: nie tylko dla dzieci. Małżeństwo, rodzina - to najważniejsze fundamenty każdego Państwa, pierwszy element tradycji i kultury. 

Państwo, które to niszczy - powoli może siebie wykreślać z map.

Zgadzam się z Ducinaltum i Barttem. Nie wiem, dlaczego jeśli chodzi o rozwody, to zawsze ktoś wysuwa argument o przemocy i patologii. Większość ludzi, których znam, a którzy się rozwiedli to zrobili to raczej z zaniedbania związku, z tzw. "swobody obyczajów", a nie z przemocy.

Mamo Julki, dlaczego wg Ciebie w niektórych sferach prawo ma niewielkie znaczenie?
Wg mnie dzieje się tak, ponieważ ludziom nie chce się respektować tego prawa. Potem jedni patrzą na drugich i powstaje efekt domina, a Ci którzy przestrzegają prawa są traktowani jak dziwolągi...

Uważasz, ze tkaie małżeństwo na siłę, bez miłości ma sens? Dziwię Ci sie bardzo... W końcu miłość w nauce Chrystusa jest fundamentem, a nie obowiązek. A do miłości przymusić sie nie da.

Myślę, że o miłość małżeńską trzeba dbać całe życie, bo przecież nie jest ona dana raz na zawsze... Nikt nam tego nie zagwarantuje... Wstępując w związek małżeński musimy być pewni, że chcemy dbać o tę miłość do końca życia, nawet, gdy będzie źle...

Wychodzi różnica w pojmowaniu miłości, Mamo Julki. Dla mnie to postawa względem człowieka i Boga - wybieram i jestem wierna wyborowi. Dbam o relację. To jest mój wolny wybór - i konsekwencje wolnego wyboru. O miłość dba się każdego dnia, ciągle na nowo.I to jest chrześcijaństwo.

Jeśli ktoś tworzy związek w oparciu o zakochanie, przelotne uczucia, nawet przyjemne - niech nie dziwi się, że bywa potem trudno...

Tutaj bym sobie postawiła pytanie o powody zawierania małżeństw. Jeśli są to przemyślane decyzje, a osoby dojrzały do odpowiedzialności za nie, to rozwodów nie ma. Albo są w znikomej ilości.

Myślę, że o to chodzi w tym wszystkim.

Zbytnia łatwość w rozwiązaniu małżeństwa powoduje nieprzemyślane decyzje odnośnie tego małżeństwa. Bo oboje partnerzy wiedzą, że w razie czego mogą się rozejść. A funkcja wychowawcza prawdopodobnie dotyczy tego, aby ludzie zdawali sobie sprawę z tego, że obowiązuje nas myślenie. I że za swoje czyny mamy odpowiadać. I że społeczeństwo nie godzi się na porzucanie człowieka, któremu się przyrzekło.

Miłość nie jest obowiązkiem? A myślałem, ze Jezus mówił, że trzeba kochać. Jezus mówił o prawdziwej miłości, a nie o uczuciach.

I uważam, że da się miłość odbudować - bo to nasza postawa. Tylko wymaga dużej pracy nad sobą, dużo pokory i wyrzeczeń, które nie współgrają z lansowanymi dziś trendami.