Nauczyciel-duma czy upokorzenie?

To nie powinno też recytować wiersza przed klasą?

Będzie super ;)

Naprawdę uważasz, że jest to to samo?

Wiersz przed klasą to też może być bardzo stresująca sytuacja!

Ulinko dziecko nie stoi tam w nagrodę tylko z powodu jakiegoś występku i jeżeli nauczyciel wyraźnie powie za co to nie myślę że jest to upokorzenie. Myślę że za przewinienia jakaś kara musi być i tyle. Co innego jeżeli nauczyciel tak sobie wstawia ucznia do kąta tylko po to żeby pokazać kto tu rządzi.

Pozostaję przy swoim. Nie chodzi tu o stres, a o godność.

Aha.. Słyszałam, że w jednej ze szkół wciąż wystawiają  na publiczne napiętnowanie uczniów na apelu. Co tydzień stoją pod pręgierzem szkolne łobuziaki ku karze i przestrodze dla innych. Zgroza do kwadratu!

Wsadzanie do więzienia za kradzieże i inne przewinienia to też uchybienie godności człowieka? Najlepiej dzieci oprawić w ramki i pozwalać na wszystko a potem się dziwić czemu się źle zachowują? Ja uważam że im wcześniej wie że za przewinienia jest konkretna kara tym mniej go to potem dziwi w przyszłości. A jak wolisz w innych słowach to napiszę że każde zachowanie ma swoje konsekwencje i dzieci o tym też muszą wiedzieć.

Oj, Asko... Twoje dzieci- Twoje sposoby wychowywania. Nawet nie probuję w nie ingerować. W wychowywaniu cudzych obowiązują jednak ustalone standardy. Stawianie publiczne dziecka do kąta- jest nie do przyjęcia.

Gdybyście znali moją nauczycielkę polskiego z liceum ... byliśmy dumni mając taką nauczycielkę a ona była dumna jako nauczyciel. I tu jest pies pogrzebany ale taki nauczyciel to skarb, jeden na milion.

Ulinka uważa inaczej;) Ulinko zapewne proporcje znasz odwrotne bo sama wywodzisz się z tego środowiska. I współczuć mi już nie musisz co najwyżej mojemu synowi kiedy zacznie już edukację. Ale mam nadzieję, ze trafi na tych z powołaniem....bo mimo wszystko szanuję ten zawód:) Spotkałam ostatnio koleżankę. Dziewczyna z 3 dzieci, życie jej nie rozpieszczalo. Ale nie poddała się, skończyła studia i jest świetna w tym co robi. Pracuje w polacówce szkolnej. Móiwiła mi - Iza jak zaczynałam pracę w tej szkole myślałm, ze nareszcie wszystko będzie normalne - szefowie (obie przeszłyśmy mobbing szefostwa), koledzy, pensja na czas.... Po 3 latach normalna to jest tylko pensja...Nie spotkałam wcześniej tak specyficznego środowiska jak nauczycielskie... To nie są moje słowa Ulinko i nie podaję ich by szkalować mówię tylko, że nie wszyscy nauczyciele mają powołanie i nie wszyscy są wzorem. Ale znam i takich którzy naprawdę sie starali! I do dzis pamiętają swych  uczniów a ja pamiętam to czego mnie nauczyli. Ostatnio miałam przykład- oglądałam wystep przedstawienia polsko-niemieckiego w wykonaniu młodzieży...I proferorowie się postarali- pięknie i nowatorsko wyszlo. I im się chciało. Dlatego nie generalizuję, że autorytetów nie ma ale jest ich naprawdę niewiele.

Jestem nauczycielką, uczę właśnie w gimnazjum (tzn uczyłam bo teraz przerwa z wiadomych przyczyn). Powiem szczerze lubię to co robię. Dla mnie moja praca to nie tylko nauczenie konkretnego materiału ale również pomoc uczniom w ich problemach. Cały czas powtarzam że jeśli coś się dzieje złego zawsze mogą przyjść i porozmawiać i postaramy się znaleźć jakieś rozwiązanie. Fakt zarobki są kiepskie i pod koniec roku szkolnego człowiek nie wie jak się nazywa ze zmęczenia. Dodajmy do tego fanaberie ministerstwa..... ale dalej lubię to co robię.

Podkreślałam niejednokrotnie w różnych wątkach, że nie ma takich samych ludzi, każdy jest inny. Są dobrzy i źli nauczyciele, tak samo jak dobrzy i źli bywają pracownicy socjalni, sprzedawcy, czy urzędnicy. Nigdy jednak nie posunęłam się do krytyki, osądu całej grupy zawodowej. Jeden nauczyciel dobry na milion? No cóż, pozostaje więc uczyć dzieci w domu, najlepiej samemu, bo prawdopodobieństwo trafienia na tego dobrego nauczyciela, jednego na milion,  jest znikome. Tak Izo, ja uważam inaczej. Może właśnie dlatego, że spotykam na co dzień wielu bardzo dobrych nauczycieli i uważam, że Wasza ocena jest krzywdząca. Gorszych też spotykam, ale w zdecydowanej mniejszości. Jeden dobry na milion ?

Oczywiście, że w każdej grupie zawodowej są i dobrzy i źli parcownicy. Ulinko napisałam że nie wszyscy.... I że ufam, ze mój syn trafi na tych z powołaniem. To właśnie napisałam. Ulinko wybacz ale naprawdę myślę, ze tych z powołaniem jest mniej:( Dlaczego więc mam pisac że jest inaczej? I nie chcę tymi stwierdzeniami nikogo urazić. To są wyłacznie moje odczucia. Nie zadna norma czy prawidłowość.

Ala,chyba Ją znam,bo tez miałam z Nią doczynienia.Ale masz rację!Ona se w kaszę nie dała dmuchać i każdy wiedział jakich zasad ma przestrzegać.

Przeczytałam wszystkie posty w tym wątku i smutno mi się zrobiło. 

Tak...jak każdy powinien popracować w pomocy społecznej a potem wydawać sądy czy nalezy interweniować w niektórych wypadkach czy nie. A potem się oburzamy, ze pomoc społeczna nic nie robiła! Te przypadki można porównać.   Joll to niemożliwe byśmy pracowali we wszystkich zawodach! Opinie społeczne nie biorą się znikąd...każdy ma jakieś doświadczenia. I myślę, że należy o nich mówić. Tak jak w przypadku nauczycieli jak i innych zawodów.

Nie wydaję sądów, tym bardziej negatywnych o pomocy społecznej. Nawet bez pracy w pomocy społecznej, wiem jak trudna jest to praca i jak oddpowiedzialna. Oburza mnie zawsze piętnowanie wszystkich pracowników, za przewinienie, czy niedopatrzenie jednego.

Nigdzie nie napisałm, ze TY wydajesz sądy.... I myślę, że dalsza moja dyskusja w tym temacie juz nic do niego nie wniesie...