Czy jestesmy dumni z tego, żeśmy Polakami?

Nie mam prawa wstydzić się historii Polski. Tak, jestem dumną Polką.

Nigdy się nie wstydziłam tego, kim jestem... A jeśli idzie o wydarzenia czy ludzi z ostatnich, współczesnych lat to dumą napawa mnie fakt, iż to w Polsce zrodził się ten zryw, który pomógł nie tylko nam ale i Europie w odzyskaniu wolności, a także to, że z naszej Ojczyzny wywodził się Wielki Papież... A gdy słyszę polski hymn to zawsze coś mnie ściska za gardło i staję na baczność z wysoko podniesioną głową... Jestem dumna i próbuję tę dumę wraz z szacunkiem do dziejów przekazać swoim dzieciom...

Tak. 

Ja również...

Tak - jestem dumna z tego że jestem Polką. Wstydzę się za niektórych przedstawicieli naszego narodu, np.: za kadrę narodową :)))))

Jestem dumna, że jestem Polką. Ale czasami było mi wstyd za innych Polaków. I nadal jest mi wstyd. Ale cóż na postępowanie innych ludzi nie mam żadnego wpływu. Ale z drugiej strony było mi bardzo przyjemnie i czułam się dumna jak kiedyś we Francji ludzie w serdecznych słowach wyrażali się o Naszym Polskim  Papieżu, naszym symbolu wolności- Lechu Wałęsie i nawet ( o dziwo) generale Jaruzelskim. I sądzę , że każdy człowiek na ziemi czuje się dumny , że urodził się w danym kraju i jak ja to mówię "nad tą rzeką".

Tak, jestem dumny. Choć nie jest to proste, ale matki się nie wybiera :) Myślę, ze zatracilismy się trochę jako naród w pogoni za zagranicznymi wzorcami i przykładami. Kiedyś edukacja zaczynała się od wiersza: "Kto ty jesteś? Polak mały..."

Jestem dumny. Choćby za Strzeleckiego, Domeykę, Pułaskiego i Beniowskiego.

Bylam, jestem, bede polka czy dumna? mysle, ze tak, mimo, ze czasem jest sie za kogo wstydzic. W Wielkiej Brytani podziwiaja Polske za wyjscie z komunizmu, a Polske znaja dzieki....Walesie, uwazaja, ze to najslynniejszy polak :)

Oczywiscie, ze mamy powody do dumy: Jan Paweł II - Wielki Papież i Wielki Polak, Wyjscie z komunizmu - osiagnięcie na skalę światową, które było bodźcem do walki o wolność dla wielu państw, Polscy nobliści, naukowcy... Można by długo wymieniać. Choć życie w naszym kraju jest czasem trudne, chwilami trudniejsze niz w innych państwach, ale jednak łatwiejsze niz w jeszcze innych...:) Więc mimo wszystko - jestem dumna Polką. Nigdy nie przyszło mi do głowy, aby sie wstydzić swej narodowości.

Dodam, że jestem dumna, ale to nie znaczy, że bezkrytyczna....

Przyłączam się do podziękowań Wszystkim którzy walczyli o to aby nam się żyło tak jak to pięknie napisała Alanml. Dziękuję Ci Alu!

Alu... pięknie... Zgadzam się w 100%! Szczególnie z tym zdaniem: Nigdy wielkim nie stanie sie żadne państwo, z którego nie są dumni jego mieszkańcy. Dziękuję i ja!

Jestem dumną Polką. Odniosę się do wspólczesności, bo o niej jednak mało kto pisze.  Szczegolnie napawa mnie dumą bezkrwawa zmiana ustroju, nawet jeśli po drodze ktoś nie został rozliczony, ktoś wygrał, choć w myśl poczucia sprawiedliwości winien być przegranym. Ze stalismy się pierwszym klockiem domina, który porzewrócił socjalistyczną układankę. Bez rewolucji z tysiacami ofiar, ruiną dorobku pokoleń. Za to z rewolucją z ludzką twarzą. Jestem dumna z tego, że nie odstajemy w rozwoju cywilizacyjnym od państw, które wraz z nami weszły w tym samym momencie na drogę demokracji, a wiele z nich przewyższamy. Jestem dumna z piękniejącej Ojczyzny. Z tego, ze mimo ogolnych narzekań na biedę pięknieją nasze miasta i wsie. Nie tylko dzieki działaniom państwowym, ale i przedsięwzięciom zwykłych ludzi, zwłaszcza wspólnot mieszkaniowych. Wystarczy spojrzeć jak w przeciągu kilku lat zmieniła się estetyka domów i osiedli mieszkaniowych.  Jestem dumna, iż jestesmy czlonkami NATO i UNII EUROPEJSKIEJ.  Ze powoli, ale sytematycznie wychodzimy z zaścianka Europy, również mentalnie.  Jestem dumna, gdy bywając na Zachodzie nie czuję się już, jakbym trafiła tam z Trzeciego Świata.

Dziewczynki ja tego nie napisałam...ale też tak myślę.

Ja też przyłączam się...