Mała Przylepa - jak sobie radzić? - Forum

Cięzka sprawa... Widocznie taki wiek dziecka... Może przeczekać? Bądź wytłumaczyc, że idziesz do łazienki i za chwilkę wrócisz?

Olu, odzwyczai się. Dzieci bardzo przywiązane do matek nie chcą jej stracić z polu widzenia. 

Może przed wyjściem do łazienki zajmij go klockami, układankami i powiedz ,że idziesz do łazienki a on niech się chwilkę pobawi. Rób to za każdym razem. Aż w końcu utrwali się to w nim. 

A jeśłi to jeszcze nie pomoże, to trzeba przeczekać okres "zwisu u nogi". To przechodzi naprawdę. 

Ale on w stosunku do taty ma tak samo. Też myślę, ze mu przejdzie, ale póki co, bywa to uciażliwe.

Kuba też tak miewa, ale nie jest to na tyle notoryczne żebym nie mogłą się ruszyć, czasami tylko są dni, ze najlepiej by mnie nie odstąpił na krok, ale portafi się też już sobą zająć sam, bo ten czas Olu my mamy już za sobą, przeszło samo.

Jest to uciążliwe ale jest. I nie ma rady trzeba to pokochać i przetrzymać. Już nie długo. Trzylatki robią się bardziej samodzielne a pięciolatki, to już w ogóle " ja sama, ja sam" i "nie patrz na mnie".

Natalka też miała taki okres, później jej przeszło, ale długo trwało i chyba nie ma na to lekarstwa, taki wiek :-/

Zgadzam się z Agą nie da się nic wymyślić, taki wiek.Mój synek też jest przylepą.Ciągle chce na ręce i jak nie wezmę to płacze.Był moment, że mu przeszło myślałam, że na dobre ale znów to samo i tylko względem mnie.Niestety ulegam mu i wszystko robimy razem.A jeśli chodzi o łazienkę to też był problem stał pod drzwiami i płakał.W końcu wzięłam go na sposób gdy skończył 14 m-cy, że najpierw on do łazienki a po nim ja.Mówiłam mu teraz mamusia i chętnie zamykał drzwi i czekał na mnie.Przyzwyczaił się, że każdy chodzi do łazienki i z tym problemu nie ma.

Małe przylepy są uciążliwe ale kochane.Trzeba się tym cieszyć bo w końcu nadejdzie dzień, że się odkleją.Wtedy będziemy chciały przytulać a one pewnie tego nie będą chciały.

I nawet nie zauważymy kiedy i jak szybko to nastąpi. 

Oj, niekoniecznie! Julka odkąd poszłą do przedszkola i stęskni się za mną, to po powrocie też ciągle mama i mama :) Kurcze, no bywa to irytujące jak chcesz coś zrobić, posiedzieć chwilę ze swoimi myślami, ale jest to też urocze i słodkie :)

Ziemuś, jak chce coś to też bierze za ręke i prowadzi w to miejsce gdzie chce - wczoraj robił tak, jak chciał iść do pokoju Oliwki - sam się nie odważył... he he he  Ojjj dla mnie to taaakie słodkie było bo nie brał nikogo za ręke tylko mnie... 

mój mały również jak straci mnie zpola widzenia to płacze. Siostrzenica która ma 20miesięcy jak zobaczy, że mam wychodzi zaczyna strasznie krzyczeć i woła "mami", gdzie siostra tam i ona. dzieci przyzwyczajone są do mamy. Sąsiadka chciała, aby jej syn który ma prawie 3 lata chodził do przedszkola. W pierwsy dzień udąło sie jemu zostac, bo pewnie zaciekwiło go nowe miejsce itp ale na drugi dzień i kolejne tak trzymał sie kurczowo mamy, że nie chciał zostac sam, płakał, krzyczał. I tak było przez 2 tyg. iostry zakonne dzowniły z przedszkola do sasiadki, że Syn ciągle płacze i w końcu odpuściła, przestał chodzić. Do mamy tak przywiązany

Szymuś też tak robi, ajk chce gdzieś iść :)

Jest to irytujące, ale ja to chyba się poprostu do tego przyzwyczaiłam.Od samego początku byłam z synkiem sama bo mąż wiecznie w delegacji.Nauczyłam się wiele robić z małym na ręku.No cóż trzeba czasu i mieć nadzieję, że w końcu przylepka się od kleji.Ale i tak uważam, że trzeba się tym cieszyć póki można.

to chyba taki wiek. Mój syn jest w tym samym wieku i jak czytam zachowania Szymka to jak bym swojego widziała.. całkiem niedawno rano mogłam usiąść i wypić szybką kawe a teraz zdąrze usiąść i bierze mnie za rękę do pokoju doo zabawek i tyle z kawusi :) to samo np z myciem naczyń zdąrze stanąć przy zlewie a już mnie z powrotem ciągnie :) ostatnio wyjełam naczynia z jednej komory i tam go wsadziłam a w drugiej myłam.Szymek miał zabawe wodą z kranu a ja gary pomyte 

czekam aż mu przejdzie 

Tez mysle ze to taki wiek. Moja mala np. wczoraj nie spala do 23, bo uparla sie zeby czekac na mame. Wiec siedziala z babcia bawila sie ladnie i czekala az wroce- oczywiscie spieszylam sie jak moglam do niej, zeby polozyc ja w koncu spac, ale ona jak ja wrocilam jeszcze chciala sie wyprzytulac, poczytac bajke i dopiero laskawie ulozyla sie do lozka. Nie mowie juz o tym ze generalnie zawsze idzie ze mna do kibelka, a czasem ma taki dzien ze jak gotuje to jedna reka mieszac, a druga ona mi trzyma :)

U nas z przylepą niedawno przeszło, ale znów się zaczęło- może nie w stosunku mnie dosłownie, ale mojego brzuszka: "Dzidzi". 

U małej w życiu był również krótki epizod równiez w nianią, więc dobrze jak dziecko czasem gdzieś komuś zostawimy- nawet babci, nawet na godzinkę

Jeżeli dziecko przebywa non- stop z mamą w domu, możliwe, że "przylepa" długo się nie skończy. Ja już na szczęście sama idę do łazienki i sama zmywam naczynia, bez dziecka u nogi.

Przynajmniej wiadomo co chcą i gdzie chcą iść... 

To chyba racja, że jak dziecko przebywa non stop z mamą to dłużej jest przylepą.Ale cóż bywa tak, że nie ma innego wyjścia i malec zawsze jest z mamą.Mój synek od czasu do czasu zostaje na chwilkę z babcią ale ciężko jest wyjść z domu nie chce mnie wypuścić.

Często gotowałam z nim na ręku ale teraz on bierze naczynia i gotuje po swojemu na podłodze przy moich nogach.Ale do łazienki nigdy z nim nie chodziłam nie wyobrażam sobie takiej sytuacji aby pójść z dzieckiem do łazienki.

Aga Natalka okazuje już miłość do dzidzi i pewnie nie może jej się doczekać.

jak dobrze ze moja z byle kim zostanie to nie pąłcze za mna

Mój syn był taka przylepka, ale szybko mu przeszło...